Parenting...

Ağaç yaş iken eğilir.
Üzüm üzüme baka baka kararır.
Keçi nereye çıkarsa oğlağı da oraya çıkar.

Bunları sıralamaya kalksam sayfalar yetmez. Çok ciddi bir gerçek var ki "çocuk yetiştirmek bir sanat." Hem de çok zor bir sanat. Öyle herkesin harcı değil bu iş. Keşke okulu olsa da yanlış yetiştirilmiş yada işi pek ciddiye almayan ebeveyn adayları mecburen gitse de hayatları güzelleşse, kolaylaşsa.
Ukalalık yapıyormuş gibi oldum şimdi ......... Ben doğru muyum tabii ki değilim hatalarım sayısız. Ama 2 çocuktan sonra çok acı bir gerçeği hatırlatmalıyım : Hamileyken okuduğunuz kitaplar , genelde iş pratiğe gelince pek de işe yaramıyor. En önemli kural asla atlamayın der hepsi rüşvet ve ceza yok. Hadi canımmmm
Benim pilim bitince öyle tehditler savuruyorum ki . Tek doğrum var kararlıyım. Hatta benim uydurmam olan atasözümüz bile var :
 - Ben birşeye HAYIR dersem o hiç evet oluyor mu ? Ağlasan da hiç fikrim değişiyor mu? Benim HAYIR ım gerçekten HAYIR dır değil mi?

Kitaplar, eş dost tavsiyesi, okulda katıldığım bir kaç toplantı sonuç : Ne söylerseniz söyleyin , çocuklarınız sizi dinlemiyor ama sizi seyrediyor. Onlar sizin aynadaki aksiniz. Ne verirseniz onu alıyorsunuz. Tabii ki istisnalar kaideyi bozmaz demeden olmaz ama genel de şekil bu.
Çocuklarımıza müdahale etmek onun dozunu ayarlamak bize geri dönecektir. İyi anlamda. Öyle pek uğraşmayınca olmuyor ............. olmuyor işte.

Buralara girmemin sebebi bugün çok sevdiğim bir arkadaşımın 2 yaşına yaklaşmış olan oğlunu görmemdir. Çok tatlı ama nasıl oyuncu .... anneye neler yapıyor ağlarken bir anda gülüp başka birşeye dalabiliyor. 2 yaş sendromunu hatırladım da ........Ürperdim. Ama her halleri ayrı zor. Bize düşen ise hataları görmek, uyarmak ve kararlı olmak. Ehhhhhhhhhhh çocuklular ENJOY diyelim. Ben tecrübemi paylaştım bu da bir bakış açısı olarak hatırınızda kalsın belki işe yarar. Kolay gelsin ne diiiiiimmmm.