14 Kasım 2012 Çarşamba

MACERANIN RENKLERİ.......... ŞARKILAR,ISLIKLAR........



Evet hepimiz yıldızız. Maceradan bahsediyordum yarım kaldı. Macera demişken Doğan Cüceloğlu'nun bir kitabından alıntı yapacağım. Hayatımızdan çok önemli bir kesit.

" Damdan düşen Psikolog " kitabın adı.
Kitabın da diyor ki : 

Afrika kabilelerinden birinde bir bebek doğduğunda kabilenin kadınları hep birlikte ormana çekilir, o bebeğe bir şarkı yaparlarmış. Dikkatle gözlemledikleri bebeğin karakteristik özelliklerini ve gücünü ona anlatan bir şarkı...
Sonra, çok sonra bir gün, hayatla başa çıkmakta zorlanıp da kolu kanadı kırılacak olursa o şarkıyı, yani kendini hatırlasın diye... Afrikalı bebek o şarkıyı dinleyerek büyürmüş...
Günün birinde o şarkıyı tekrarlayamayacak kadar kendine inancını yitirdiğinde, onu tanıyan biri ona şarkısını çalarmış ıslıkla. Kendini, gücünü, öz hâlini hatırlar, kendine gelirmiş...

Doğan Cüceloğlu aramızda bir ıslık gibi dolaşıyor...
Kendi şarkısına gelince...

Annelerimiz yaşarken ayrıca bu şarkıyı duymaya ihtiyacımız yoktur. Annemiz, o şarkının ta kendisidir zaten.

Annemiz hayatla başa çıkabilmemizin tek dayanağı, koşulsuz sevgi gösteren..... saymakla biter mi?  Kaç yaşında olursak olalım onun yeri hep  ayrı .... apayrı..........
Maceremızda annemizle mümkün olduğu kadar uzun vakit geçirebilme şansı tanınmıştır umarım her birimize. Bu şanslılardan birisi de benim annem. Annesi yani bizim pamuk anneannemiz hala başında. Her ne kadar roller değişmeye başlamış olsa da yani anneannem bebek annem ise onun annesi rolünü üstlenmiş olsa da (uzun zamandır)  annem çok şanslı. 
Şarkımızın herzaman annemiz tarafından söylensin dursun çünkü kaç yaşında olursak olalım şarkımıza ve annemize ihtiyacımız var. Başkaları söylemesin o şarkıyı, maceramız mümkün olduğunca sağlıklı ve uzun olsun annemizle.
Pamuk anneannem de çok şarkı söyledi çooookkkkkkk tanrı onun yanında olsun ona acı çektirmesin. O hep gülsün.......... 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder